“Salam Ahmed, kau busy tak? Nak ajak borak sikit la”.
“Waalaikumsalam. Roy! Lama tak borak. Tak busy pun. Kau nak
borak apa ni?”
“Hm. Camni Ahmed, macam mana ya, nak tanam rasa rendah diri?
Aku kerja part time. Dekat pasar raya Tesco. Then aku selalu encounter staff
lama. Perangai staff lama ni, entah la. Aku rasa diorang macam kerek sikit.
Nyampah lak aku. Then, aku selalu rasa macam, ‘Eh. Engkau tu dah la belajar
takat SPM je. UPU mohon banyak kali pun tak dapat-dapat’.
“Hmmm…”
“Kan obvious pemikiran macam tu tak bagus. Camne ah nak
buang perasaan pandang rendah kat orang macam tu? Ye ah. Kalau kita belajar
tinggi pun, mana leh pandang orang lain macam tu ye dak? Lagipun bukan ke kita
kena pandang baik dekat orang even dia teruk macam mana pun?”
“Betul tu. Fikiran camtu sebab keadaan sekitar kita jugak.
Camne boleh jadi centu? Cer kau fikir balik Roy”.
“Hmm.. Sebab maybe kita dah ditanam dari dulu pemikiran ‘belajar
tinggi bagus, belajar tak pandai tak bagus’ kut?”
“Tu dah biasa aku dengar”.
“Lagi satu Ahmed, aku kadang-kadang rasa macam, ‘Eleh,
korang ni dah la tak solat, rasa diri lagi bagus lak’. Tu pun terjadi sebab
staff staff sini diorang memang tak solat Ahmed. Bahaya kan pemikiran camni
Ahmed. Susah do nak buang perasaan tu”.
“Hm.. Macam ni Roy. Bila kau layan fikiran macam tu, tu lagi
bahaya. Fikiran macam tu sebenarnya biasa la jadi. Even aku pun kadang-kadang
terfikir benda macam tu”.
“Hmm. Tapi kan Ahmed, co-worker aku yang berpendidikan pun
banyak macam tu. Kadang diorang rasa megah sikit sebab diorang belajar sampai
degree. Kadang-kadang kitorang siap kutuk lagi golongan-golongan lain ni”.
“Tu la Roy. Kau jangan lupa, setan tak pernah berehat bro.
Soalnya, kita jangan rasa kita je bagus/betul/terbaik. Kalau kau sentuh bab
solat tadi kan. Boleh je jadi kita jaga solat then kita masuk neraka jugak”.
“Hm.. Betul gak apa kau cakap ni Ahmed”.
“Pada pendapat aku la kan Roy, kita semua jadi fikiran macam
tu sebab kita selalu dengan orang yang pandai-pandai je. Cuba kau, kenal dengan
orang yang tak seberapa pandai, tapi dia baik akhlak dengan amalan. Mungkin kau
akan rasa sesuatu”.
“Hmm. Nak jumpa orang macam kau cakap tu yang susah
sebenarnya Ahmed. Bukan tak ada. Tapi rare kut”.
“Haha. Aku faham Roy. Tapi kau kena yakin, orang tu ada.
Kalau tak ada, kau ada kan”.
“Haih. Tapi staff tempat aku ni…”
“Yang tu kau tak payah layan sangat Roy. Yang penting, kita
tunjuk akhlak yang baik. InsyaAllah, diorang dapat sesuatu dari tindakan kau.
Akhlak buruk bukan balasnya akhlak buruk. Kalau macam tu, lagi meletup. Kalau
akhlak buruk, balas dengan akhlak yang baik. Tu yang terbaik. Wallahualam”.
“Hmm… Thanks Ahmed. Betul cakap kau. Maybe aku ni lama
sangat khayal dalam dunia aku. Sampai lupa diri”.
“Haha. Biasa la tu. Roy roy, aku rasa bagus la mak bapak kau
bagi nama kau. Even kau pun tengah cuba praktikkan nama kau tu”.
“Heh. Tapi nama tu la orang suka ejek aku dulu. Pelik la.
Tak ikut zaman la”.
“Tapi maksud nama kau buat orang berfikir, kan Husnuzzhon?”
“Haha peliknya kau panggil aku dengan nama betul aku tu.
Panggil je Roy Ahmed…”
No comments:
Post a Comment